Enquête leeftijd: Dat zijn de zorgen, dilemma’s en keuzes (deel 2)

/0 Reacties/in /door

Vorige week heb je kunnen lezen hoe mensen hun veranderende leeftijd waarnemen (namelijk vaak positief). Maar dat is natuurlijk niet het hele verhaal – soms is het ook gewoon lastig. In dit tweede deel ik meer over de moeilijkere en uitdagende kanten van het ouder worden.

Hoe wordt je door anderen waargenomen?

Hoe je gezien wordt door anderen, door jongeren, is voor sommigen een groot thema. “Ik heb inderdaad het idee dat anderen mij als ouder zien dan ik mezelf voel. Vooral mijn zoon van 17 jaar vindt mij stokoud.”

Iemand anders vertelt: “Ik ben geneigd me meer tot jongeren aangetrokken te voelen, en ik ben benieuwd naar hun zienswijze en hou ook van de lol en de grappen die worden gemaakt, maar die zien mij wellicht niet anders dan een oudere vrouw die niet interessant is omdat ze op leeftijd is. Daardoor heb ik het idee gekregen dat ik soms zelf meer na moet denken bij mijn leeftijd, omdat ik geneigd ben te vergeten dat ik zo’n geval een stuk ouder ben.”

Iemand benoemt een uitdaging bij het solliciteren: “Ik denk wel dat als ik zou gaan solliciteren het wel een dilemma zou zijn. Omdat andere mensen niet kunnen inschatten hoe ik mij gedraag en denk.”

Ook andere stellen zich soortgelijke vragen: “Op de werkvloer ben ik opeens de oudere generatie in de ogen van millennials. Er zijn twee soorten millennials. Degenen voor wie je een belemmering bent en die jouw baan of klus willen, en degenen die wel solidariteit hebben of aan wie dit voorbij gaat. Ik besef tegenwoordig, dat ik vroeger in de ogen van de oudere generatie destijds, misschien ook wel als een bedreiging werd gezien. Zelf had ik geen flauw benul van generaties en ik vond oudere collega’s juist interessant.”

Ouder versus jonger

Sommige mensen ervaren regelmatig een tegenstelling tussen de generaties: “Ik herken me in het idee dat bij bepaalde beroepen leeftijd meer een rol speelt dan bij andere. In mijn hoedanigheid van schrijver lijkt mij dit niet zo’n rol te spelen, al had ik toevallig onlangs een gesprek met een veel jongere collega-schrijver die al een paar romans heeft gepubliceerd, waarin ik het had over ‘mijn generatie’ en ‘zijn generatie’ (Y), en op mijn vraag of hij het erg vond dat ik hem (over een bepaald onderwerp) voor het gemak even zag als een andere generatie, zei hij snedig glimlachend, “integendeel, dat maakt mij alleen maar jonger.”

Anderen ervaren het precies andersom: “Ik ben geen bedreiging voor een ‘jonge hond’ en hoef geen haantje de voorste (meer) te zijn.”

Uiteenlopende dilemma’s

Ouder worden kan naast rust en plezier ook zorgen oproepen: “Mijn geest is minder scherp en mijn geheugen is minder geworden. Dat is met name in mijn werk wel iets waar ik alert op moet zijn (dingen goed noteren om ze niet te vergeten). Dat maakt me wel wat onzekerder. Bang om dingen te vergeten.”

Sommige lukt het uitstekend om een mogelijk probleem om te buigen in een voordeel: “Toen ik werkloos werd, heb ik het gewoon omgedraaid. Ik schreef in mijn sollicitatiebrief dat ik met mijn levenservaring kon bijdragen aan rust in een hectische omgeving. Gelukkig werk ik nu in een organisatie waar alle leeftijden door elkaar heen werken. Ik val niet op als 40+.”

Sommige mensen willen even hard blijven werken, terwijl andere zich de vraag stellen of ze: “het rustiger aan [willen] doen? Minder werken?” Ook dat is een mogelijkheid, iets dat deels terugkomt in de aspecten waar mensen zich op verheugen in hun toekomst.

Daar verheugen mensen zich op

Het nieuwe, de ontwikkelingen blijven boeien: “Ik verheug mij om als oudje jonkies te inspireren en hun het vertrouwen te geven zich te ontwikkelen. Lang deel uit te maken van het arbeidsproces in goede gezondheid. Mijzelf te ontwikkelen en andere paden te bewandelen.”

Deze ontwikkelingen hoeven niet per se in het werk te liggen. Iemand wil graag: “op enig moment meer ruimte en tijd hebben voor creatieve uitingen. Nog meer tijd om te lezen en de natuur in te gaan.”

Waarom het loont om actief keuzes te maken

Dat het loont om al vroeg na te denken over ouder worden illustreert dit verhaal: “Ik heb al ongeveer twintig jaar geleden besloten dat ik er voor moet zorgen dat ik op mijn 60-ste moet kunnen stoppen met werk in de ICT. Ontwikkelingen gaan zo snel en je leert minder snel en makkelijk met het stijgen der jaren. Ik heb teveel oude mensen zien verzuren in mijn vakgebied, omdat ze geen zin meer hadden om zich te blijven ontwikkelen, steeds weer nieuwe dingen te leren etc. Als je “niet meer mee kunt” wordt je in het gunstigste geval door de organisatie waar je werkt op een zijspoor gezet en verzuurt de relatie vanuit beide kanten. Al ruim voor ik ZZP-er werd heb ik me dat gerealiseerd en heb het spoor daarvoor uitgezet. Inmiddels ben ik ruim 12 jaar zelfstandig professional en de 60 gepasseerd. Ik heb mijn financiële doel bereikt, ik kan stoppen. Misschien juist omdat ik geen angst heb om niet meer mee te kunnen (ik kan dan immers gewoon stoppen) kom ik nog steeds goed mee en wordt ik nog voor nieuwe projecten gevraagd, waarbij sprake is van voor mij onbekende technologie, die ik mezelf weer eigen moet maken. Senioriteit in de zin van levenservaring, allround ervaring in mijn vak, kracht, rust, zelfvertrouwen, (communicatieve) vaardigheden spelen in mijn voordeel mee. Ik heb nu besloten nog een tijdje te blijven werken, omdat ik het leuk vindt.”

Ik vind dat een enorm krachtig verhaal, vooral omdat deze meneer bewust vooruit kijkt en keuzes maakt. Een verhaal, dat natuurlijk een vraag oproept:

Wat zijn jouw keuzes?

Heb je vragen of opmerkingen, wil je je keuzes delen? Deel het onderaan, of mail me, ik lees jouw reactie graag!

Enquête ouder worden en werk: de eerste resultaten

/0 Reacties/in /door

Geweldig! In mijn vorige artikel vroeg ik mijn lezers hoe ze het ouder worden ervaren, en ik heb tot mijn grote plezier veel antwoorden ontvangen. Veel dank hiervoor! Gezien de hoeveelheid antwoorden is ouder worden en werk een thema dat veel mensen bezig houdt.

Graag wil ik met je delen wat anderen over ouder worden en werk zeggen. In dit artikel laat ik jullie meelezen met eerste resultaten, het tweede deel volgt volgende week.

Ouder worden is fijn!

Bijzonder opvallend is de positieve toon van vele reacties, en de berusting in, sterker nog, het voelbare plezier om ouder te worden: “Ik ben wat ik ben, inderdaad met meer mensenkennis, mildheid en zelfvertrouwen,” zegt iemand, en een ander: “Ik ben hulpverlener en ik voel me steeds bruikbaarder. Heb ervaring, kan rustiger naar zaken kijken.”

Ouder worden geeft veel mensen rust: “Naarmate ik ouder wordt, gaat het steeds meer om wie ik ben dan om wat ik kan. Er is minder competentie en bewijsdrang,” of “Tot nu toe ervaar ik vooral de toegevoegde waarde van het ouder worden: meer genuanceerd zaken kunnen bekijken, meer helderheid over wat ik echt belangrijk vind, keuzes kunnen maken waar ik mijn energie aan geef (en dus minder zorgen/druk maken over van alles) en mijn eigenwaarde meer voelen.” Ook als ondernemer helpt het: “Sinds m’n 36ste verjaardag in februari ben ik erg met m’n leeftijd bezig. Ik merk ook dat ik ouder wordt door veranderingen in m’n gedrag, zeker zakelijk gezien. Inderdaad voel ik me steeds zelfverzekerder en rustiger worden.”

Voor een jongere lezer is de leeftijd ook voelbaar, maar dan juist andersom: “Ik heb het gevoel dat ik te jong ben voor sommige dingen.”

Ik moet wel zeggen dat ik me bij het lezen van de reacties afvroeg of mijn lezers bijna unaniem zo positief zijn omdat het grotendeels om een geprivilegieerde groep gaat: over het algemeen hoogopgeleide, vaak zelfstandig werkende mensen, die vrij veel controle hebben over datgene wat ze doen.

… maar soms is toch ook lastiger

Veel is dus positief, maar er is ook ambivalentie. Deze is met name op twee punten voelbaar: de lichamelijke veranderingen en gebreken (“Je lijf verandert enorm en dat is op bepaalde momenten bijna schokkend”), en de verhouding ouder worden en werk, de dreigende concurrentie met jongere mensen, de zorg dus, op de arbeidsmarkt niet meer gevraagd te zijn. Zo zegt iemand: “Persoonlijk vind ik ouder worden een wonderlijk, niet onprettig proces met soms een paniekaanval (ik ben natuurlijk wel een soort Woody Allen). Het nadeel van ouder worden vind ik dat de sociale norm mij er toe dwingt, mij zorgen te maken over dat leeftijd maatschappelijk in mijn nadeel kan werken omdat om een of andere reden, jeugdigheid beter schijnt te zijn. Het is die onzekerheid, die ouder worden voor mij soms onprettig maakt (ik weet niet dus niet of het zo is), terwijl ik voor het overige juist best blij ben met ouder worden.”

Ook de dood wordt meer een thema: “Ik merk wel dat het risico op dood bij vrienden en leeftijdsgenoten toeneemt en dat is naar. Dat voelt wel kwetsbaar.” en “Ik ben blij dat ik ouder wordt, omdat ik twee jaar geleden een collega heb verloren die toen net rond de 40 was (hersenbloeding) en met een zoontje van een paar maanden.”

De behoefte, om tevreden terug te kunnen kijken, groeit: “Ouder worden betekent dat het leven eindig is. Ouder worden betekent dat je steeds meer de dingen moet hebben gedaan om tevreden en voldaan terug te kijken.”

Had ik het maar eerder geweten!

Ook dat is een punt dat vaak gemaakt wordt: had ik maar vroeger geweten wat ik nu weet: “Godzijdank kan ik nu lezen en schrijven, van kunst genieten, sloom zijn, wandelen, single zijn, in de zon liggen, op een terras zitten, een verre reis maken en om alles lachen, daar waar ik vroeger verplicht was drukke feesten te bezoeken en verplicht mee moest doen met zogenaamd leuke activiteiten. Het verschrikkelijke ‘moeten’. Ik wou dus, dat ik vroeger als ‘jongere’, wat meer had geleefd naar mijn ware zelf, dus alvast als een ‘oudere.'”

De diversiteit en de kracht is groot, zo laten de resultaten zien. Ouder worden heeft veel voordelen, het wordt er makkelijker door. Maar mensen worstelen natuurlijk ook, maken zich zorgen en voelen dilemma’s.

In het volgende artikel ga je hier meer over lezen, ook hoe ze daarmee omgaan. Je gaat er ook het verhaal lezen van een man die het vooruitziend heeft aangepakt en daar nu de vruchten van plukt.

Heb jij hier gedachtes over vragen over, laat het me dan horen! Je kunt onderaan een bericht achterlaten of mij mailen.

 

Zo voorkom je verkeerde keuzes

/0 Reacties/in , /door

keuzes-makenJij bent op zoek naar een nieuwe medewerker en je spreekt een aantal mensen. Jeroen heeft uitstekende papieren, vervult alle eisen, kan precies wat je wil en zelfs nog meer. Martijn daarentegen lijkt weliswaar heel prettig, slim en betrokken, maar hij vervult niet alle eisen. Wel veel, maar hij moet ook nog een heleboel leren.

Wie kies jij?

Hoe maak jij je keuze?

Luister jij vooral naar je verstand? Of laat je je juist leiden door je gevoel, je intuïtie?

In mijn werk kom ik veel mensen tegen die heel rationeel kiezen. Zeker in de advocatuur, maar ook op veel andere plekken is dat het geval. De gevolgen hiervan zijn vaak funest: bijvoorbeeld mensen die hun studie en werk rationeel gekozen hebben en later erg ongelukkig worden (en niet goed begrijpen hoe dat kan). Kantoren die hun medewerkers alleen op feiten kiezen en vervolgens enorme problemen krijgen omdat hun persoonlijkheid niet in het team past en er conflicten ontstaan. Partners die een heel slimme strategie ontwerpen, die helaas niet werkt omdat niemand ervan overtuigd en doordrongen is.

Maar er zijn ook emotionele kiezers. Die de feiten vergeten en opeens met een nadeel zitten waar ze helemaal niet op gerekend hadden. Die problemen tegenkomen die ze verrassen – terwijl ze het wel hadden kunnen weten.

Twijfel je regelmatig of je keuze nou juist was? Of merk je dat anderen niet echt meegaan met dat wat je wil?

De kans is groot dat dit ligt aan de manier waarop je keuzes maakt.

De 5 manieren hoe je een keuze kunt maken

Er zijn in feite 5 manieren om te kiezen. Je kunt:

  1. Intuïtief/emotioneel kiezen.
  2. Rationeel kiezen.
  3. De weg van de minste weerstand gaan.
  4. Kiezen om te voldoen aan de (vermeende) verwachtingen van je omgeving.
  5. Het toeval laten bepalen.

Voor alle 5 manieren valt iets te zeggen:

  1. Je intuïtie is vaak een goede graadmeter.
    Maar niet altijd.
  2. Je verstand weet veel.
    Maar je hebt ook emoties, of je dat nou wil of niet. En die luisteren niet naar je verstand.
  3. Op de korte termijn is de makkelijke weg, inderdaad, makkelijk.
    Maar hoe is dat op de langere termijn?
  4. Aansluiten bij je omgeving kan je zekerheid geven.
    Maar misschien raak je jezelf kwijt. Of erger nog: je doet wat noch jij noch je omgeving echt wil.
  5. Het toeval creëert soms mogelijkheden waar je zelf niet op was gekomen.
    Maar wat als het niet bevalt?

Het geheim van goede keuzes

Dit is geen pleidooi voor het kiezen van een bepaalde strategie.

Het is een pleidooi voor het combineren van strategieën. Het geheim van goede keuzes is namelijk zo simpel dat het vaak over het hoofd gezien wordt: de beste keuzes maak je als je zowel denkt als voelt.

Dus:

Ben jij eerder rationeel?

Dan is het verstandig om je emoties te onderkennen, omdat ook gevoelens belangrijke informatie bevatten:

  • Wat vind je van een keuze?
  • Hoe voelt het?
  • Verheug je je erop?
  • Of moet je een beetje zuchten bij de gedachte?
  • Wordt je meer gespannen bij de ene of bij de andere optie?
Ben jij eerder emotioneel?

Dan is het een opluchting om ook je verstand te gebruiken:

  • Wat zijn de feiten?
  • Wat zijn de concrete gevolgen van elke keuze? Wil je dat?
  • Wat zijn de reële mogelijkheden en beperkingen?
Ga jij de weg van de minste weerstand?

Kijk dan ook even naar de langere termijn:

  • Wat zijn de voor- en nadelen op de korte termijn?
  • Wat zijn de voor- en nadelen op de lange termijn?
  • Wat is realistisch en verstandig?
  • Wat vind je ervan, hoe voelt het?
Sluit je aan bij wat andere vinden? Of laat je het toeval kiezen?
  • Wat vind je zelf?
  • Onderzoek je keuze door ook alle bovenstaande vragen te stellen.

De oplettende lezer heeft het natuurlijk door: als je een voorkeursstijl hebt om keuzes te maken, dan is het zeer verstandig om ook gebruik te maken van de andere strategieën.

Geen strategie is beter of slechter. Combineer ze. Dan wordt 1 + 1 = 3.

Last but not least: Mijn nieuwe eboek is uit!

Ik ben heel blij: heb namelijk net een eboek geschreven over het krachtiger maken van je team of maatschap. Ik geef je inzichten waarom bepaalde teams succesvol zijn en andere niet, en ik geef je tips hoe je het alleen en in je team kunt aanpakken zodat je team krachtig en plezierig samenwerkt.

Je kunt “Het geheim van succesvolle maatschappen en teams” heel eenvoudig hiernaast downloaden.

 

Keuzes maken: Dat moet je weten!

/2 Reacties/in , /door

Naomi kwam bij mij omdat zij niet kon kiezen tussen meerdere opties.

Ze benoemde elk voordeel en elk nadeel van alle mogelijkheden.

En benadrukte dat het rationeel gezien toch veel verstandiger was om voor optie B te kiezen.

Ik kreeg het gevoel dat dat zij niet gelukkig zou worden met B, en ik vroeg haar: hoe maak je normaal gesproken je keuzes, rationeel of meer intuitief-emotioneel?

Rationeel, zei ze zonder aarzelen.

En hoe pakt dit meestal uit?

Ze stokte even en zei vervolgens: niet goed. Maar het is toch de enige manier om te kiezen?

Hoe maak jij je keuze?

Ben jij ook niet gelukkig met je keuzes?

Of twijfel je regelmatig of je keuze nou juist was?

Dat zou heel goed kunnen liggen aan de manier waarop je keuzes maakt.

Wat ik vaak zie gebeuren:

1. Mensen die intuïtief en emotioneel kiezen.

2. Mensen, die rationeel kiezen.

3. Mensen die de weg van de minste weerstand gaan.

4. Mensen die kiezen omdat hun omgeving dat zo wil.

5. Mensen die het toeval laten bepalen.

Voor alle 5 manieren valt iets te zeggen.

1. Je intuïtie is vaak een goede graadmeter.
Maar niet altijd.

2. Je verstand weet veel.
Maar je hebt ook emoties, of je dat nou wil of niet. En die luisteren niet naar je verstand.

3. Op de korte termijn is de makkelijke weg, inderdaad, makkelijk.
Maar hoe is dat op de langere termijn?

4. Aansluiten bij je omgeving kan je zekerheid geven.
Maar misschien raak je jezelf kwijt.

5. Het toeval creëert soms mogelijkheden waar je zelf niet op was gekomen.
Maar wat als het niet bevalt?

Dit is geen pleidooi voor het kiezen van een bepaalde strategie.

Het is een pleidooi voor het mengen van strategieën.

Dus:

Ben jij heel rationeel?

Dan is het verstandig om je emoties te onderkennen:

  • Wat vind je van een keuze?
  • Hoe voelt het?
  • Verheug je je erop?
  • Of moet je een beetje zuchten bij de gedachte?
  • Wordt je meer gespannen bij de ene of bij de andere optie?

Ben jij heel emotioneel?

Dan is het een opluchting om ook je verstand te gebruiken:

  • Wat zijn de feiten?
  • Wat zijn de concrete gevolgen van elke keuze? Wil je dat?
  • Wat zijn de reële mogelijkheden?

Ga jij de weg van de minste weerstand?

Kijk dan ook even naar de langere termijn:

  • Wat zijn de voor- en nadelen op de korte termijn?
  • Wat zijn de voor- en nadelen op de lange termijn?
  • Wat is realistisch en verstandig?
  • Wat vind je ervan, hoe voelt het?

Sluit je aan bij wat andere vinden? Of laat je het toeval kiezen?

  • Wat vind je zelf?
  • Onderzoek dit door alle vragen te stellen die in dit artikel genoemd zijn.

De oplettende lezer heeft het natuurlijk door: als je een voorkeursstijl hebt om keuzes te maken, en deze keuzes niet goed uitpakken, maak dan gebruik van de andere strategieën.

Doe niet meer van hetzelfde, maar meer van het tegenovergestelde.

Geen strategie is beter of slechter. Combineer ze. Dan wordt 1 + 1 = 3.

Vind je het nog steeds lastig om een goede keuze te maken?

Ik kan je helpen om erachter te komen wat je wil en kunt.

Mail me nu!

Deze 9 tips helpen je om gelukkig te blijven in je werk

/0 Reacties/in , /door

Je werkt met passie en inzet. Je werk geeft je voldoening en je wordt er gelukkig van.

Hoe hou je dat zo?

Deze 9 tips helpen je om gelukkig te blijven in je werk:

1. Heb lef!

Soms moet je gewoon springen, ook als je niet precies weet wat er gaat gebeuren. Meestal kan niet zo verschrikkelijk veel misgaan.

Je zult zien dat je veel beter kunt zwemmen dan je dacht.

2. Begrens jezelf

Zeker bij een sociaal beroep (maar ook in andere beroepen) kun je het appel van de ander soms sterk voelen. Natuurlijk, je wil anderen helpen, en dat is ook goed.

Hou echter in de gaten of je echt helpt, of of je gewoon niet nee kunt zeggen.

Soms is nee zeggen namelijk beter voor alle betrokkenen.

3. Kijk goed: heb je er invloed op (gehad) of niet?

Soms voel je je verantwoordelijk voor van alles en nog wat.

En als er is iets is misgegaan, zoek je de schuld bij jezelf.

Maar: Maak eens een lijstje van alle dingen die van invloed waren op de situatie.

En? Spelen nog meer dingen een rol?

Ben jij echt de enige oorzaak die leidde tot dit slechte resultaat?

4. Blijf leuke dingen doen!

Het lijkt banaal, maar het gaat vaak vergeten: juist als je hard werkt of als het leven even moeilijk is, is het belangrijk om leuke dingen te doen.

Leuke belevenissen geven kracht en energie.

En juist dat heb je in drukke of moeilijke tijden nodig.

5. Blijf in contact

Sommige mensen kruipen in zichzelf als het even tegenzit of als ze onzeker zijn.

Soms heb je dat nodig.

Maar het kan je ook verlammen.

Kom dus ook weer uit je hok, praat met een collega, vertel het tegen je vriendin, blijf in contact!

Al is het maar een beetje.

Het helpt.

6. Ga hulp halen als er problemen zijn!

Soms zit je in een dilemma of maak je je ontzettend druk.

Bespreek het met iemand!

Dat kan een collega zijn, je man of vrouw, een vriendin, misschien zelfs de bakker.

Als het echt lastig wordt, is het misschien een goed idee om een coach in te schakelen.

Zij kunnen je helpen om weer helder te denken.

7. Neem pauzes

Ook banaal. Maar niet minder essentieel.

Soms moet je innerlijke harde schijf even leeg, om daarna weer beter door te kunnen werken.

Dus pak die 5 minuutjes pauze, of staar even uit het raam.

Al een korte pauze levert veel ruimte en energie op.

8. Denk elke dag even na: wat ging vandaag goed?

Benoem drie dingen die goed waren vandaag.

Het helpt!

Er gaat meer goed dan je doorhebt.

Ja, dat is altijd zo.

En het is ontzettend fijn om te merken…

9. Hou op met je perfectie! Goed genoeg is … juist, goed genoeg.

Deze tip is alleen voor perfectionisten:

Probeer het eens uit: ga vandaag middelmatig werken.

Je zult zien dat eigenlijk niemand een verschil merkt. Behalve jij dan: het geeft lucht!

Vaak zie je zelfs dat mensen juist als ze niet perfect willen zijn complimenten krijgen voor hun goede prestaties.

Een perfectionist, die middelmatig werkt, is meer dan goed genoeg. En hij is bovendien ontspannen.

Was dit handig, en wil je meer tips? Je vindt ze hier.

Of wil je een afspraak maken met mij voor een kennismakingsgesprek?

Mail of bel me: 06 81 88 33 37.

Weten wat je wil

/2 Reacties/in /door

Wat vind je echt belangrijk in je leven? Zekerheid? Plezier? Anderen helpen? Vrienden? Je gezin? Succes? Samenwerken? Vrijheid? Leren? Geld? Reizen? Tijd?

Het valt nog niet mee om daarop een goed antwoord te vinden. Een antwoord vooral dat voor jezelf klopt, echt klopt, en dat niet alleen sociaal wenselijk is.

Misschien betrap je jezelf bij een voorkeur waar je tegelijkertijd op neerkijkt. Dat levert tegenstrijdige gevoelens op. 

Barbara bijvoorbeeld, een Amsterdamse architect, bewonderde altijd mensen die zelfstandig werken en regelmatig gaan reizen. Dat wilde ze ook! Ze zegde haar baan op … en werd heel ongelukkig. Want ze merkte dat ze zonder veiligheid en een regelmatig salaris erg onzeker werd.

Het kan zelfs zijn dat je dat je je eigen voorkeuren kwalijk neemt. Zo kan er een innerlijk conflict ontstaan, en dat is heel onaangenaam.

En omdat het zo onaangenaam is, hebben we de neiging om er niet naar te kijken. Soms kom je er daarom pas laat achter dat je iets doet wat helemaal niet bij je past.

Het is ook mij gebeurt. Ik vind bijvoorbeeld dat ik moet samenwerken. Samen projecten verzinnen, samenwerkingsverbanden aangaan. Dat is wat je doet, wat leuk is.

Alleen, de realiteit bleek voor mij anders. Een beetje samenwerken, ja. Maar zodra het groter wordt, zodra ik met anderen echt iets moet opbouwen, vind ik het niet meer fijn. Ik ben eindeloos veel tijd kwijt en ik verlies mijn vrijheid. Ik kan soms niet goed nee zeggen en ga daarom dingen doen die mij helemaal niet bevallen en waar ik ook niet goed in ben. Ik raak meer energie kwijt dan ik krijg.

Het duurde lang voordat ik dat doorhad. Maar deze ervaring heeft mij een aantal dingen geleerd:

Les 1: Niet alles wat je rationeel goed vindt of waardeert, is ook voor je weggelegd. Het past niet per se bij je persoonlijkheid of bij je mogelijkheden.

Les 2: Vraag je af waarom je iets wil. Gewoon omdat het kan? Omdat het leuk klinkt? Omdat er geen alternatief lijkt te zijn?

In mijn geval speelde bijvoorbeeld ook angst mee, angst, om helemaal alleen een bestaan op te bouwen. En mijn aanname dat “men” toch hoort samen te werken.

Les 3: Als je merkt dat je vaker met tegenzin ergens naartoe gaat of iets doet, dan neem het serieus! Er is een reden voor. Onderzoek het.

Les 4: Vraag je af of je iets energie geeft of energie kost. Dat je opeens leidinggevende kunt zijn, klinkt natuurlijk geweldig. Maar vind je het ook leuk? Doe je het omdat je gevleid bent, het goed klinkt en je beter verdient? Of doe je het omdat je graag strategisch denkt, graag leiding geeft en graag minder vakinhoudelijk bezig bent?

Les 5: Luister naar je buikgevoel. Je buik heeft namelijk vaak gelijk. Mensen die ergens vastlopen, zeggen achteraf vaak dat ze het eigenlijk al veel eerder hadden kunnen weten als ze naar hun gevoel hadden geluisterd.

Les 6: Vraag je vrienden om hulp. Zij kennen je goed. Zij merken het als je bijvoorbeeld vooral nog maar negatief praat. Zij kunnen je waarschuwen als ze denken dat je de mist ingaat. Neem het serieus als ze het doen, vraag door en denk zelf goed na!

Weet jij wat jij wil?

 

 

10 tips om je werk echt gedaan te krijgen

/1 Reactie/in , /door

Heb je na het lezen van mijn laatste blog al stappen gezet om je doel te bereiken? Nee? Dat dacht ik al … Daarom deze week een heleboel makkelijke en nuttige tips zodat je echt tijd bespaart terwijl je je werk doet:

1. Weet wat je wil. Het klinkt flauw, maar is wel essentieel: als je niet weet waar je naartoe wil, heeft plannen weinig zin. Leg dus een doel vast. Wat wil je tot het einde van de dag, de week, de maand gedaan hebben?

2. Maak een lijst van concrete stappen die je wil doen. Dus niet “PR voor tentoonstelling x”, dat is veel te algemeen. Maar wel: persbericht schrijven, adreslijst updaten e.d.

3. Maak de juiste keuzes: Wat is belangrijk, wat is dringend, en wat is dringend en belangrijk? Kies waarmee je begint.

4. Plan in of met je agenda. Wat voor mij goed werkt: een schema met de weekdagen, onderverdeeld in ochtend en middag. Schrijf in de vakjes wat je wanneer doet. En: niet alle gaten in je agenda dichtplakken! Soms duren dingen langer dan je denkt.

5. Ga niet multitasken! (ook vrouwen kunnen het niet…) Je wordt er alleen maar langzamer door. Test het zelf: Hoe lang heb je nodig, om na een onderbreking je concentratie weer terug te vinden?

6. Plan in je schema ook tijden in om mails te lezen, nu.nl te bekijken e.d. Voor sommige mensen werkt bijvoorbeeld de Pomodoro-techniek (25 min werken, 5 min pauze) heel goed, zoals lezers van deze blog vertellen. En bekijk je mails elke dag alleen op 2-3 vaste momenten.

7. Laat je niet elke keer onderbreken als een collega langsloopt. Zeg bijvoorbeeld dat je nu even aan dit rapport wil werken, en dat je over een uur even bij hem langskomt.

8. Leg ’s avonds alles al klaar, zodat je ’s ochtends meteen kunt beginnen. Zo lukt het beter om meteen te beginnen. Zeker bij vervelende klusjes!

9. Plan momenten in waarop je checkt of je enigszins op koers zit. Zo heb je sneller door of je aan het “pseudo-werken” bent. Je kent dat wel: je bent druk bezig, doet van alles en nog wat, maar eigenlijk doet het er allemaal niet toe.

10. Beloon jezelf als je goed gewerkt hebt! Ik zal dat nog vaak herhalen omdat ik dat echt belangrijk vind: ga even een momentje in de zon zitten, haal een kop thee, lees even lekker de krant, klets met een collega.

Ken jij nog meer goede tips? Deel ze dan hieronder!

 

 

 

 

7 stappen om je doelen te bereiken én ontspannen te werken

/0 Reacties/in , /door

Altijd druk … Van hak op de tak … snel alles afwerken … dingen doen zodra je ze bedenkt … veel kunst- en vliegwerk. Als je zo werkt, dan ben je waarschijnlijk ontzettend druk, terwijl je helemaal niet zo veel bereikt.

Dat kan anders!

Hier zijn de 7 essentiële stappen om met minder werk meer te bereiken:

1. Neem een uur de tijd om op te schrijven hoe je droomleven over 5 jaar eruit moet zien. Wat voor werk doe je? Hoeveel werk je, en waar? Wie zijn je klanten of collega’s? Hoeveel verdien je? Ben je baas, zelfstandig … Waar ga je met vakantie? Hoe woon je? Vertel het tegen iemand, of schrijf het op, met zo veel details als je maar kunt bedenken. Het is een droom, dus alles mag!

2. Nu weet je wat je graag wil. Kijk wat het verschil is tussen de situatie nu en die over 5 jaar. Wat heb je nodig om het te bereiken? Is het nuttig om een opleiding te volgen, of spreek je de taal van je droomland nog niet? Wil je zelfstandig werken, of je omzet vergroten? Maak een lijst van wat je nodig hebt.

3. Bekijk je lijst goed: Wat is essentieel om je doel te bereiken? En wat doe je het liefst? Wat is makkelijk haalbaar? Begin bij de essentiële punten die je het liefst doet, of die makkelijk haalbaar zijn. Daarmee verlag je de drempel om echt te beginnen, en heb je al snel eerste successen.

4. Verdeel je essentiële punten in kleine stappen. Je wil een opleiding volgen? Dan zijn de stappen bijvoorbeeld: informatie verzamelen, met mensen praten die een vergelijkbare opleiding gedaan hebben, onderzoeken hoe je de opleiding kunt betalen, kijken hoe je het op je werk kunt regelen, met je partner praten … Deze stappen gebruik je voor je jaarplanning: wat wil je tot einde jaar bereikt hebben? Wat doe je in welke maand, in welke week? Wanneer moet het klaar zijn? Wees duidelijk en concreet.

5. Hou er rekening ermee dat het soms traag gaat, of dat het even tegenzit. Dat is onvermijdelijk en hoort erbij. Geef jezelf een moment om bij te komen, en ga weer verder. Meestal zijn er meer mogelijkheden dan je denkt.

6. Waarschijnlijk moet je ook dingen doen die saai of vervelend zijn. Dan is het lastig om jezelf voldoende te motiveren. “Kunstmatige” motivatie kan dan helpen: zoek een maatje en spreek met hem of haar af tot wanneer je wat gedaan moet hebben. Zorg ervoor dat zij je ook echt op de vingers tikt als je het niet gedaan hebt. Of eet die kikker meteen ’s ochtends.

7. Dat is een heel belangrijk punt: vergeet niet om jezelf te belonen als je een stap hebt gezet! Dus: wat krijg je of mag je doen als de jaarplanning klaar is? Ga je met je maatje een lekkere fles Amarone drinken? Of ga je naar de film?

Waarom dat zo belangrijk is? Belonen na elke tussenstap werkt motiverend en geeft energie. En je hebt het gewoon verdiend.

Je lange-termijn-doelen en dromen vastleggen zorgt ervoor dat er een heldere lijn zit in alles wat je doet. Duidelijke, concrete en behapbare doelen helpen om de juiste stappen te zetten. Hoe beter je plant (een week- en zelfs dagplanning loont), des te geconcentreerder kun je werken. Je weet wat nuttig is en wat niet zodat je makkelijker kunt kiezen waar je je tijd aan besteed.

In mijn volgende blogpost ga ik erop in hoe je zo kunt plannen dat je ook echt tijd bespaart. Het is minder lastig dan je denkt!

En is het je opgevallen? De naam van mijn blog is veranderd. Wat vind je ervan?

Er volgen nog andere veranderingen: vanaf nu zal ik elke twee weken ipv elke week publiceren – het wordt me even te druk ;-).

Zeg hardop dat je er goed in bent!

/0 Reacties/in , /door

Even neem ik een weekje vrij – en ik geniet ontzettend hier in de bergen, in de zon! Zo’n vakantie is gewoon heerlijk …

En omdat ik nu eigenlijk niet werk, maak ik het mezelf een beetje makkelijker. Ik heb namelijk een blog van afgelopen jaar over een belangrijk onderwerp bewerkt en aangepast. Het gaat om iets dat veel mensen lastig vinden: kun je zeggen dat je ergens goed in bent?

Sommige van mijn cliënten hebben daar heel veel moeite mee. “Ik wil niet opscheppen”, “ik wil niet gaan leuren met mezelf”, “al die mensen die zichzelf geweldig vinden…”. Jammer vind ik dat altijd, want het zijn meestal mensen die goed zijn in hun vak, die meer kunnen dan ze denken, en die door hun terughoudendheid kansen mislopen.

Is het angst dat iemand zou kunnen zeggen dat je helemaal niet zo goed bent? Is het (aangeleerde) bescheidenheid? Is het onzekerheid? Dat is bij iedereen weer anders. Wat zeker is: mensen die daar overheen stappen lukt het vaker om te doen wat ze willen. Ze nemen hun leven in eigen handen en wachten niet tot een ander zegt dat ze goed zijn. Ze vinden vaak makkelijker een baan, en ze zijn succesvoller als ZZPer. Ga eens na: huur jij iemand in die aarzelend zegt dat hij het misschien wel kan, maar ja … dat hangt ook weer af …

Wat kun je zelf doen om zelfbewuster op te treden? En hoe voorkom je dan dat je inderdaad gaat opscheppen? Een mogelijkheid: Schrijf 3-5 succesverhalen op van dingen, die jij gedaan hebt en waarvan je vindt dat het een goede prestatie was. Je kunt het ook aan een vriend of vriendin vertellen. Dat kunnen kleine dingen zijn (de lekkere taart die je gebakken hebt) of grotere dingen (een project succesvol afgerond), verhalen uit je werk of uit je privéleven. Wat is er gebeurd, wat heb je gedaan, waar ben je trots op? Welke vaardigheden en competenties waren nodig om dat voor elkaar te krijgen? Dat zijn je kwaliteiten!

Of: Denk eens na waarvoor je complimenten hebt ontvangen in je leven. Wat zeggen mensen als ze blij zijn met je? Schrijf het allemaal op, en lees het af en toe weer.

Precies dat zijn dingen die je kunt noemen – probeer het eens uit!

Trouwens, de actie van Coaching Nederland geldt natuurlijk nog steeds!

Ben jij zo stil of is hij gewoon bot?

/2 Reacties/in /door

Al een paar dagen houdt Nienke mij erg bezig. Zij is een aardige, wat terughoudende vrouw, die op haar werk (een belastingadvieskantoor) helemaal weggedrukt wordt.

Haar bazen zijn namelijk snel, bijdehand, scherp en soms bot. Nienke voelt zich steeds minder op haar gemak en trekt zich meer en meer terug in haar schulp. Soms probeert ze mee te lachen met de felle grappen van haar bazen, maar van harte gaat het niet. Ze wordt steeds stiller, steeds ongelukkiger, en ze wordt steeds minder betrokken bij belangrijke projecten.

Het is duidelijk: Hier botsen twee verschillende persoonlijkheden op elkaar: de bazen zijn erg extravert, zelfverzekerd, dominant en snel, en Nienke is precies het tegenovergestelde: ze is intravert, consciëntieus en plant alles zorgvuldig.

Tijdens onze gesprekken ontdekt Nienke dat er herhaaldelijk dezelfde dynamiek ontstaat: Nienke voelt zich ongemakkelijk en trekt zich terug, haar baas probeert haar uit te lokken en gaat haar uitdagen, wat haar ongemak vergroot, waardoor zij zich nog meer terugtrekt, waardoor de baas feller en vooral kritischer wordt. Afijn, je ziet het probleem: de twee gedragswijzen (terughoudendheid en dominantie) versterken elkaar.

Ons gedrag roept vaak tot op zekere hoogte voorspelbaar gedrag van anderen op. Dominantie creëert over het algemeen onderdanigheid, net zoals tegenwerking tegenwerking oproept. En als ik weiger om met jou te praten, dan ga jij waarschijnlijk ook niet met mij praten – zwijgen roept zwijgen op.

Wat kun je doen als je in een dergelijke dynamiek terechtgekomen bent?

Je kunt bijvoorbeeld wachten tot de ander iets doet (het is immers zijn schuld). Dat doet de ander waarschijnlijk ook … en is de kans dus klein dat er iets gaat veranderen.

Je kunt ook proberen om zelf de dynamiek te veranderen. Dan is de kans op slagen duidelijk groter, maar het betekent wel dat jij de eerste stap zult moeten maken.

Pak het in 5 stappen aan!

1. Observeer wat er gebeurt! Wat doe jij, wat doet de ander, hoe beïnvloed dat elkaar?

2. Zoek uitzonderingen: Wanneer doet de ander iets meer wat jij wilt?

3. Als je ontdekt wat er speelt, neem dan een kleine stap. Maak gebruik van de kleine positieve ervaringen in stap 2.

4. Hou het makkelijk, behapbaar. Je vindt het waarschijnlijk eng om een drempel over te stappen. Maak het jezelf daarom  zo makkelijk mogelijk!

5. Observeer de verandering. Gaat het de goede kant op? Ga dan door. Anders pas het aan.

Voor Nienke bijvoorbeeld betekende het dat dat ze niet ging wachten tot haar baas haar vroeg om verantwoordelijkheid te nemen. Want dat had hij al lang niet meer gedaan, en dat vond ze erg pijnlijk – alsof hij haar niet meer vertrouwde. Op  een gegeven moment maakte ze zelf een voorstel.

Wij hadden deze stap goed voorbereid, omdat zij het doodeng vond. En het lukte! Haar baas reageerde goed, en langzamerhand begon de verhouding tussen haar en haar baas te veranderen. Natuurlijk, het is niet allemaal koek en ei, maar ze gaat weer met plezier naar het werk. Ze herkent probleemsituaties, en ze kan er veel beter op reageren. En ook haar baas gedraagt zich nu aangenamer.

Dergelijke dynamieken zijn niet altijd makkelijk te ontdekken, zeker als jij er zelf deel van uitmaakt.

Wil jij gecoacht worden zodat je beter en gelukkiger kunt functioneren op je werk? Maak dan gebruik van deze actie!

In plaats van 995 € kost een JumpStart JobCoach-traject bij Coaching Nederland (waar ik bij aangesloten ben) nu maar 499€!

Er is eigenlijk maar een voorwaarde: je werkgever moet de kosten voor je betalen, bijvoorbeeld via een POP-budget.

Deze aanbieding geldt slechts 1x per organisatie, dus zorg dat je de eerste bent!

Woon of werk je in de buurt van Amsterdam, dan kun je mij opgeven als voorkeurscoach. Woon je ergens anders in Nederland? Coaching Nederland heeft landelijke dekking – we hebben een coach voor je, waar je ook bent!

Ken je iemand voor die dit aanbod interessant is? Stuur het dan door, of like het via Facebook of LinkedIn!