Hartelijke reet

Hartelijke reet. Dat staat er best vaak als ik een mail aan iemand schrijf. Elke keer moet ik erom lachen: de autocorrectie maakt dat ervan als ik mijn afsluitende groet weer eens te snel en dus fout getikt heb. Ik vraag me af of dat een Freudiaanse verspreking is (als deze al bestaat). Gebeurt het vaker als ik iets lastig of vervelend vind?

Ik het even bijgehouden, en volgens mij valt dat gelukkig mee. Toch is het nuttig is om goed te luisteren naar wat iemand op welke manier zegt of schrijft, en dat onderzoekend te bekijken.

Frank bijvoorbeeld wint zich enorm op over weer een mail die hij gekregen heeft van zijn baas. Zij eist volgens hem op hoge poten dat hij een bepaald project oppakt, en wel nu. Al vaak heeft hij last gehad van haar mails en opdrachten. Altijd doet hij wat zij zegt, maar hij wordt er steeds bozer om. Het klinkt inderdaad heftig hoe zij met hem omgaat.

“Hier, lees zelf maar!” Hij duwt zijn telefoon onder mijn neus. Ik zie een zakelijke mail, met de korte vraag of hij het project doet. Voor hem klinkt dat als een bevel, waar hij niets tegen kan inbrengen. Voor mij klinkt het als een zakelijke en kordate vraag. Het zou wat vriendelijker mogen, dat wel, maar verder lijkt het me best ok.

Al pratende ontdekken we dat zijn emotionele reactie veel zegt over zijn eigen angst: opgegroeid met een dominante, straffende vader is hij allergisch voor mensen die hem zeggen wat hij moet doen. Tegelijkertijd is hij bang om ertegen in te gaan, want dat werd vroeger, om het zacht uit te drukken, niet gewaardeerd.

Hij beseft tijdens ons gesprek dat de situatie nu anders is. Zij is niet zijn vader, en hij is ook geen kleine machteloze jongen meer. Hij raapt zijn moed bij elkaar en antwoordt net zo zakelijk, dat hij helaas geen tijd heeft om het project op te pakken.

Tot zijn grote verrassing blijkt dat helemaal geen probleem. Zij accepteert het meteen. Wat hij als bevel zag, was een echte vraag. Anders dan in zijn jeugd was kan hij nu zeggen wat hij vindt. Hij kan en mag grenzen aangeven. Sindsdien gaat het langzaam beter op zijn werk.

Hartelijke reet (grapje…),

Alexandra

PS. Wil je ook een dergelijke ontdekking doen? Stuur me een mail (info@gerny.nl), en we maken een afspraak voor een adviesgesprek