Hoe bewaak je je grenzen?
Je kent ze vast wel, al die goedbedoelde adviezen: je moet beter je grenzen stellen! Zeg eens wat vaker nee! Wees niet bang!
Was het maar zo makkelijk, zucht Renske tijdens ons eerste gesprek, want hoe bewaak je je grenzen? Renske is een goedgemutste huurrechtadvocaat. In haar vrije tijd volleybalt ze, is ze vrijwilliger bij vluchtelingenwerk, en heeft ze ze een actief sociaal leven. Ze ondersteunt iedereen: als een cliënt de verhuizer niet kan betalen, helpt ze pakken. Als een vriendin jarig is, regelt zij het gemeenschappelijke cadeau. Als iemand naar de film wil, gaat ze mee. Ze snakt naar een avond alleen thuis, maar het komt er nooit van. Ze is altijd assertief, behalve als het om haar zelf gaat. Grenzen bewaken lukt haar gewoon niet. Nadat ze weer eens alle goede tips over hoe je nee moet zeggen gelezen en niet toegepast heeft, haalt ze hulp.
Daarom bewaken mensen hun grenzen niet
Problemen rondom het bewaken van grenzen kom ik vaak tegen in mijn praktijk. Mensen hebben allerlei redenen waarom ze het niet doen:
- Ik wil niemand teleurstellen.
- Ze vinden me lui als ik nee zegt.
- Ik voel me verantwoordelijk.
- Als ik nee zegt, voel ik me schuldig.
- Ik durft het niet.
- Ik heb geen idee waar mijn grenzen liggen.
- Grenzen stellen is zeuren. Schouders eronder en door!
Sterke gevoelens
Sterke gevoelens en onwetendheid dus. Tips en adviezen die alleen aan je wilskracht appelleren, werken daarom niet goed. Als je merkt dat je tegen je wil toch in hetzelfde karrespoor blijft lopen, loont het daarom om te onderzoeken wat je tegenhoudt. Pas dan kun je een werkende strategie ontwikkelen.
Waar deze gevoelens vandaan komen
Renske bijvoorbeeld ontdekte dat zij zich egoïstisch voelde als ze grenzen stelde. In haar christelijke gezin had ze geleerd dat je er altijd moet zijn voor zwakkeren. Zij had het zo veel beter dan anderen, zeiden haar ouders, en dat was misschien ook zo. Ze mocht niet klagen, maar moest dankbaar zijn en anderen helpen.
Grenzen stellen of egoïsme?
Renske stond en staat nog steeds achter deze waarden. Maar ze weet nu dat een mens niet in staat is om dit altijd toepassen. Want er is altijd iemand die het zwaarder heeft. Daaruit volgt dat er nooit aandacht mag zijn voor jezelf, en dat is niet vol te houden. Het verschil tussen grenzen stellen en egoïsme is groot. Grenzen bewaken is een voorwaarde om anderen te blijven ondersteunen.
Je eigen strategie ontwikkelen
Renske ontwikkelde stapsgewijs een eigen strategie. Ze weet nu hoe ze autonoom een besluit kan nemen in plaats van automatisch ja te zeggen. Haar schuldgevoel heeft ze meer en meer losgelaten. Nog steeds is ze behulpzaam en actief, maar niet meer altijd. Ze zit nu zelf aan het stuur.
En jij?
Misschien zit het bij jou heel anders dan bij Renske. Maar de weg naar de oplossing is dezelfde.
Wil je eens en voor altijd leren hoe jíj je grenzen kunt bewaken? Wil jij aan het stuur zitten van je eigen leven en zelf bepalen, wat je wel en niet doet? Maak dan een afspraak voor een adviesgesprek. Het is vrijblijvend én het levert je nuttige inzichten op.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!