Andere generatie – andere stress?

Bij welke generatie hoor jij? En zegt dat iets over de situaties die bij jou stress veroorzaken? Hoe beleeft jouw generatie stress?

In dit eerste deel van een tweedelig artikel geef ik meer informatie over de verschillende generaties en hun kenmerken met name rondom werk. Over twee weken volgt meer over de generatie Y, de jongste generatie werkenden, en waarom zij vaker burnout raken dan oudere mensen. (Een deel van mijn informatie is afkomstig van The Young Workforce, waarvoor dank.)

Bij welke generatie hoor jij?

Uiteraard zijn de grenzen vloeiend. Je kunt gevoelsmatig ook bij een andere generatie horen als je net een paar jaar ouder of jonger bent. Ook zijn de individuele verschillen natuurlijk groot – je generatie bepaalt niet alles.

De protestgeneratie (geboren tussen 1940 – 1955)

De protestgeneratie is na de oorlog opgegroeid. Zij hebben zich verzet tegen de bestaande orde: de verzuiling, de strakke regels, de maatschappelijke benauwdheid. Maar ze hebben tegelijkertijd ook een nieuwe orde gebouwd:  nieuwe organisaties, structuren en hiërarchieën. Ook het polderen is in en door deze generatie ontstaan.

Voor deze generatie is werk het belangrijkste. Familie is ook belangrijk, maar toch minder dan bij de volgende generaties. Op latere leeftijd is de focus bij een deel veranderd: zij willen graag langer doorwerken en gepassioneerd iets nuttigs doen voor de maatschappij.

Deze generatie praat niet makkelijk over hun privé-leven en over emoties. Als ze het moeilijk hebben, houden ze dat voor zich (“je gaat niet de vuile was buiten hangen”), en dat kan een enorme bron van spanning en stress zijn.

Generatie X (1955 – 1970)

Deze generatie, ook de verloren generatie genoemd, is opgegroeid als kinderen van harde werkers. Zij moesten in economisch moeilijke tijden hun weg vinden. Daardoor zijn ze redelijk zelfredzaam en no-nonsense. Zij willen samenwerken en onderlinge verschillen constructief gebruiken. Ook willen ze graag weloverwogen handelen. Soms zijn ze erg terughoudend: ze vinden het niet makkelijk om hun eigen ruimte in te nemen.

Traditionele vader- en moederrollen zijn in hun tijd minder duidelijk geworden, en daarin moest deze generatie een nieuwe balans zoeken. Zij houden werk en privé  gescheiden. Dat dit nu begint te veranderen vinden velen niet makkelijk. Met hun kinderen, de generatie Y, brengen ze veel tijd door (ruim 2 keer zo veel als vorige generaties).

De generatie X zit nu middenin hun loopbaan, enigszins bekneld tussen de protestgeneratie, die veel leidinggevende posten bezet, en de pragmaten, die eraan zitten te komen. Ook dat valt sommigen zwaar.

Pragmaten (1970 – 1985)

De pragmatische generatie is juist dat – pragmatisch. Het zijn de kinderen van de protestgeneratie, die alle kansen kregen. Zelfontplooiing is essentieel. Werk is belangrijk, maar een gelukkig leven is nog belangrijker. Zij willen efficiënt werken, to the point en rationeel handelen. Zij zijn gevoelig voor hiërarchie, zowel in positieve als in negatieve zin: ze luisteren er naar, willen zelf wellicht ook hogerop, en ze zijn er tegelijkertijd allergisch voor. Maar ze bestaat in hun ogen wel degelijk. Keuzes rondom werk en ouderschap hebben ze lang uitgesteld. Zij hebben vaak moeite met de balans tussen werk en privé.

De pragmaten moeten zich nu bewijzen, en dat valt nog niet mee. Zij zijn bewuster en planmatiger bezig met hun succes. Keuzes zijn een thema, en ook de vraag: “Is dit alles?”

Generatie Y (1985 – 2000)

Deze generatie is de laatste jaren de arbeidsmarkt op gekomen.  Het zijn de kinderen van de generatie X, die ze veel ruimte heeft gegeven en ze intensief begeleid heeft. Zij hebben in hun jeugd veel aandacht gekregen, en dat willen ze ook graag in hun werk. Zij zijn analytisch en (technologisch) slim, willen ontwikkelen en leren, willen vanuit passie werken. Ze zijn weinig hiërarchiegevoelig, houden van gelijkwaardigheid. Ook zijn ze actief, wat ze als kinderen ook al waren. Ze willen doen.

Tegelijkertijd zijn ze soms niet erg realistisch in hun verwachtingen van zichzelf en anderen. Werk en privé lopen door elkaar heen, en dat is zowel positief als ook een bron van spanning. Ze zijn enorm bang om iets te missen.

Meer over generatie Y, met tips voor hen en voor de mensen om hen heen, lees je hier.