Over perfectionisme: wanneer is het goed genoeg?

Wat een stress… het moet nog beter, nee, het moet perfect! Maar ja, er is geen tijd!

Dan maar even dat etentje afzeggen. Of piekeren.

Ken je dat soort gedachtes?

Ben je perfectionistisch?

Perfectionisme is voor veel mensen niet prettig, sterker nog, het is zelfs ongezond.

Tal van onderzoeken laten zien dat perfectionisten oververtegenwoordigd zijn als het om burnout en overspanning gaat.

Perfectionisten bereiken hun doelen meestal niet helemaal. Want het kan altijd beter. Of ze maken juist meer fouten. In het Duits heb je daarvoor een mooi woord: “verschlimmbessern”, vrij vertaald “verslechtbeteren”.

Ik durf te zeggen dat een groot deel van mijn klanten hun werk té goed wil doen.

Eerlijk is eerlijk – ik heb die neiging soms ook, tot mijn spijt.

Dit artikel is trouwens geen pleidooi voor middelmatigheid.

Het is een pleidooi voor goed genoeg. Doen, wat nodig is.

Maar ja, wanneer is iets goed genoeg?

Het betekent dat je je best doet. Dat het voldoet.

Belangrijk ook: het moet in verhouding blijven met wat er op het spel staat. Natuurlijk is een tikfout buitengewoon ergerlijk. Maar is het echt een groot probleem?

Wat doe je als je perfectionistisch ingesteld bent?

Er zijn twee mogelijkheden, eentje op de korte termijn, en eentje op de lange termijn.

De grote oplossing

Als je het grondig wil aanpakken, is het goed om te onderzoeken waar jou behoefte om alles perfect te doen vandaan komt.

Wat is je angst? Ben je bijvoorbeeld bang dat je afgewezen wordt als het niet perfect is? Wat maakt, dat perfectie zo belangrijk is, en fouten zo erg?

Ik ga op deze grote oplossing in dit artikel niet verder in, want je moet er echt in willen duiken. Vaak heb je daarbij ondersteuning van een coach nodig, omdat je zelf door de bomen het bos niet meer ziet.

Soms helpen al een paar stappen:

Oplossingen voor nu

1. Onderzoek wanneer iets perfect is.

Bepaal jij dat? Of is dat een universeel idee? Waar ligt de grens tussen heel goed en perfect?

Waarschijnlijk kom je erachter dat perfectie subjectief is en niet helder te bepalen.

Als je dat anders ziet: schrijf een commentaar onderaan de pagina!

2. Als perfectie niet kan …

… betekent dat dat je eindeloos bezig bent. Het kan namelijk altijd anders. En misschien is anders beter. Misschien ook niet. Of toch?

Daar hang je al.

Het resultaat: veel werk, veel frustratie, weinig tevredenheid.

3. Bevraag je eigen aannames

Is het inderdaad zo dat je ontslagen wordt als je deze klus niet perfect afrondt?

Is het inderdaad zo dat je patienten weglopen omdat een consult niet perfect was?

Is het inderdaad zo dat je collega’s je uitsluiten of dom vinden omdat je geen perfect antwoord had?

4. Probeer het uit: ga morgen een dagje middelmatig werken.

Doe je best en werk morgen middelmatig. Dat is eng, maar geloof me, het kan.

Wat gebeurt er? Reageert er iemand op?

Of gebeurt er misschien zelfs helemaal niks?

Ik denk dat het dat laatste is.

Als jij middelmatig probeert te werken, dan zal het nog steeds heel goed zijn, goed genoeg dus.

En de mensen om je heen merken waarschijnlijk maar een verschil: je bent ontspannener.

Probeer het uit!

En als de kleine oplossingen niet voldoende helpen: maak een afspraak voor een kennismakingsgesprek.